Oficjalna Konto Tomb Raidera na Twitterze ogłosiła, że ​​pisarka Rhianna Pratchett nie jest już główną scenarzystką pracującą nad filmem Tomb Raider gry pod Crystal Dynamics. Wiadomość ta spotkała się z wieloma wyrazami wsparcia i uwielbienia dla pracy, jaką włożyła w odnowioną serię gier.

Kryształowy & @Rhipratchett ogłaszają, że Rhianna wyrusza na nowe przygody poza Tomb Raiderem. Cały zespół jej dziękuje! pic.twitter.com/q55E7yDl9z

- Tomb Raider (@tombraider) 3 stycznia 2017 r.

Do tweeta dołączona była wiadomość, która brzmi…

„Crystal Dynamics i Rhianna Pratchett ogłaszają dzisiaj, że Rhianna wyrusza na nowe przygody niezależne od serii Tomb Raider. Rhianna odegrała kluczową rolę w odnalezieniu głosu Lary w historii z 2013 roku, a poprzez Rise of the Tomb Raider ukształtowała Larę w rozwijającą się bohaterkę, którą znamy dzisiaj. Cały zespół dziękuje Rhiannie za jej poświęcenie i niestrudzony wysiłek podczas meczów. Dołączcie do nas i życzcie Rhiannie wszystkiego najlepszego w jej kolejnej przygodzie.”

W sieci można znaleźć różne wątki zawierające dyskusje, w których Pratchett jest rozdzierany na strzępy poprzez krytykę dotyczącą pisania dwóch nowych, wznowionych produkcji. Tomb Raider Gry. Nie sądziłem, że to pismo że straszne, ale naprawdę pomyślałem, że zostało napisane w dysonansie z rzeczywistą rozgrywką.

Pod koniec 2015 roku zrobiłem irytujący kawałek Rise of the Tomb Raider za zagranie słabej i niepewnej bohaterki w Lary Croft, stwierdzając jasno i ostatecznie, że nie jest to bohaterka napadająca na grobowiec, z jaką dorastaliśmy pod koniec lat 1990. i na początku XXI wieku. Podobało mi się jednak dwóch głównych złoczyńców w grze i wydaje się, że ich kreacja jest bardziej spójna niż Lara.

Niektórym spodobała się ta dwójka Tomb Raider gry, ale wzdrygnąłem się przy nich. Strasznie się skrzywiłem.

Podczas produkcji istniały oczywiste rozbieżności co do tego, jak powinna być przedstawiana Lara, a zamieszanie za kulisami dało się uwidocznić w produkcie końcowym, gdzie mieliśmy słabą i pozbawioną pewności siebie Larę balansującą pomiędzy byciem pacyfistką a masą w stylu Rambo morderca. Pisanie postaci miało charakter dwubiegunowy i było oczywiste, że zespół scenarzystów miał trudności z dorównaniem temu, co stworzyli projektanci gry. W rezultacie, Tomb Raider i Rise of the Tomb Raider to dwie gry, które bardzo ucierpiały z powodu kryzysu tożsamości. Czy Lara była twardzielką czy nie? Czy była pacyfistką czy nie? Czy była zabójcą czy nie?

Naughty Dog unikało pytań egzystencjalnych Uncharted wprowadzając lekkość do przemocy za pomocą żartów i wrogów bez twarzy, których nie znałeś. Crystal Dynamics zrobiło odwrotnie, każąc Larie obłudnie potępiać swoich wrogów za bezlitosne zabijanie, a następnie bezlitośnie zabijać najemników, podczas gdy oni rozmawiali o chęci powrotu do domu, do swoich rodzin.

W całej tej sytuacji panował bałagan i była to jedna z tych oczywistych sytuacji, w których próbowano wybrać bycie „dojrzałym” zamiast włączenia zabawnej historii, która pomogłaby uzupełnić rozgrywkę, a nie ją utrudniać.

Niestety nie sądzę, że ta sytuacja zostanie naprawiona w trzecim meczu. Wydaje się, że branża gier jest zdecydowana walczyć ze swoją naturą i naturą, która pomogła w stworzeniu Tomb Raider Seria rozpoznawalna i na początek hitowa nazwa. Do licha, te filmy z Angeliną Jolie były kiepskie, ale przynajmniej zabawne i pozwalały dostrzec, co próbują osiągnąć, zamiast z tym walczyć.

Niektórzy zwolennicy tej nowej, ponurej, mrocznej Lary Croft oświadczyli, że w końcu dostaniemy „prawdziwą” Larę w trzeciej grze, co przypomina mi fanów DC, którzy mówili, że w końcu dostaniemy „prawdziwego” Supermana Człowiek ze stali 2. To samo powiem o ponurym, mrocznym reboocie Tomb Raider o czym wspomniałem w odniesieniu do Supermana z kinowego uniwersum DC: nie potrzeba trzech prób, aby stworzyć odpowiednią postać. Jeśli nie udało ci się właściwie przekazać postaci za pierwszym razem, już ją zawiodłeś.

(Główny obraz dzięki uprzejmości KVAND)