[Ujawnienie: klucz produktu otrzymany za darmo]

Ostatnio miałem okazję spróbować TechnoTsunami debiut w ramach wczesnego dostępu teraz, gdy gra jest obecnie dostępna sklep parowa. TechnoTsunami to gra przygodowa autorstwa solowego autora Neon Castle. Akcja rozgrywa się na pokładzie retrofuturystycznego kosmicznego statku wycieczkowego w stylu art déco, na którym ludzie wysyłają swoją świadomość, aby zrelaksowali się w ciałach robotów, podczas gdy oni zajmują się Ziemią. Jesteś kolekcjonerem i jak w przypadku wielu rzeczy w tej grze, nie zostanie ci wyjaśnione, co to oznacza, ale zasadniczo kolekcjonujesz rzeczy z przyszłości z pewnych powodów.

W tradycji jest kilka dość interesujących ciekawostek wyjaśniających, w jaki sposób ludzkość zapoczątkowała podróże kosmiczne w tej alternatywnej linii czasu. Podczas I wojny światowej odkryto metal o silnym polu magnetycznym, który po rozszczepieniu umożliwiał teleportację obiektów pomiędzy dwoma biegunami na duże odległości. Po tym odkryciu ludzkość rozpoczęła eksplorację kosmosu, wysyłając najpierw małpy, a następnie ludzkie duchy. W międzyczasie przeprowadzono eksperymenty, które doprowadziły do ​​odkrycia obiektów podróżujących w czasie, ale nie było to dla mnie całkowicie jasne. Połączenie obu tych elementów doprowadziło do powstania statku wycieczkowego z owiewką kosmiczną, na którym się odkryjesz.

Ogólnie rzecz biorąc, pomimo kilku problemów gramatycznych, fabuła jest zadowalająca z lekką intrygą. Te notatki służą również jako jedyny przewodnik po tym Techno Tsunami. Nie zostaną zaoferowane żadne inne wskazówki dotyczące tego, jak lub nawet gdzie postępować, poza głównym zadaniem, jakim jest napędzanie windy. Zadanie, którego nie udało mi się wykonać. Nie jestem pewien, czy wynika to z braku takiej możliwości, czy też po prostu przeoczyłem kluczowy element lub notatkę podczas moich eksploracji.

Rozpoczęcie gry powoduje, że gracze bezceremonialnie trafiają do zamkniętego pokoju, a ich pierwszym zadaniem jest ucieczka. Na ziemi leży ciało, które odkryjesz w swoim dzienniku, to Twoje pierwsze poboczne zadanie. Zanim próbował cię zabić, połknął „coś” ważnego i potrzebujesz torby lekarskiej, aby go rozciąć i odzyskać coś, co powiedział. Jedyne wskazówki, jak uciec, to nagranie, które nie ma jeszcze lektora, oraz notatka. Nagranie instruuje Cię, jak odnaleźć sejf, którym okazuje się być zegar, a rozwiązaniem jest godzina w notatce. Nic nie wskazuje na żaden z nich, a fakt, że zegar jest sejfem, odkryjesz jedynie wskakując na stół i patrząc na zegar.

Powiem, że chociaż gra nie trzyma w napięciu, jest przynajmniej mniej skomplikowana niż inne gry przygodowe. Po przejściu przez to poczujesz się mądrzejszy, ponieważ cały postęp będzie musiał zostać wyrwany z twoich ogromnych, wielkomózgowych wniosków. W ten sposób gra realizuje poczucie konieczności samodzielnego odkrywania wszystkiego. Jak podczas prawdziwej przygody.

Po wejściu do pokoju startowego ze zhakowanej wieży dowiesz się, że jesteś kolekcjonerem. Nie zostanie to wyjaśnione, ale utknąłeś w kosmosie, a gracze są naturalnymi zbieraczami, więc gra radzi sobie bez konieczności wyjaśniania. Każdy znaleziony przedmiot da ci niewielki wzrost twoich statystyk/umiejętności. Coś, co moim zdaniem będzie ważniejsze w dalszej części rozwoju tej gry, ale poza zwiększeniem pojemności przedmiotów było w dużej mierze nieistotne.

Okrążywszy pierwszy obszar około 3-4 razy, doszedłem do wniosku, że plan poziomu, który pokazywał potencjalne wyjście, był odwrócony. Zmusiło mnie to do sprawdzenia wszystkich trzech pokoi, mając nadzieję, że wyjście nie znajduje się w czwartym pokoju, którego kodu przez całą grę nie udało mi się wydedukować.

W końcu, po przykucnięciu pod stołem, który byłby dokładnie we właściwym miejscu, odkryłem, że możesz rozbić niektóre kraty i udało mi się uciec z obszaru początkowego, aby odkryć, że walka jest ostra.

Gdy zdobędziesz broń, staje się ona bardziej użyteczna, ale ataki wręcz prawie zawsze cię trafią, podczas gdy kule wydają się wymagać większej celności lub spudłują. Strzelanie jest zaskakująco solidne. Strzały w głowę spowodują więcej obrażeń niż trafienia w ciało, a jeśli spudłujesz, to dlatego, że spudłowałeś, a nie z gry.

Obecnie gra nie ma kierunku. Głównym zadaniem jest zasilenie windy, które, jak odkryjesz, wymaga znalezienia bezpiecznika w pomieszczeniu energetycznym. Coś, czego nie udało mi się znaleźć podczas mojej rozgrywki. Udało mi się ukończyć większość zadań pobocznych, jeśli można było je ukończyć. W wyniku jednej niezwykle trudnej łamigłówki dostałem laptopa, którego nie mogłem podnieść, ale było to jedyne zadanie, którego nie mogłem ukończyć z powodu błędu. Inne niezmiennie wiązały się z brakiem całkowitej zdolności do działania lub sprawiały takie wrażenie, ponieważ nie byłem w stanie zdobyć mocy umożliwiającej dalsze działanie.

Przez cały czas gry zabiłem bossa, złapałem kilka przedmiotów, chichocząc trochę na myśl o liczbie osób, które uratowałem przed różnymi śmierciami lub chodząc nieświadomie wszystkiego. Nie sądzę, żeby miało to jakieś znaczenie, ale było raczej zabawne.

Ogólnie rzecz biorąc, doświadczenie było raczej trudne. To jedna z tych gier, w których patrzę na wszystko, aby znaleźć sposób na postęp. Skazany na porażkę, gdy przegapiłem notatki, ale przy drugim lub trzecim cyklu znalazłem je zdumione, jak to możliwe, że je przegapiłem.

Rzeczywiście wydaje się, że jest to projekt solowego dewelopera, w którym zasoby są dość imponujące, dopóki nie wyczerpią się z powodu powtarzalności i braku różnorodności w początkowym obszarze. Konieczność podchodzenia do każdego przedmiotu i sprawdzania, z którym z nich można wchodzić w interakcję, była frustrująca. Są to oczywiście elementy gry, które według dewelopera zostaną ulepszone. Jeśli chodzi o tę chwilę, lepiej byłoby poczekać i zobaczyć, jak gra ukształtuje się po kilku miesiącach prac.