Wszystkie wiadomości publikowane przez wydawców są publikowane z myślą o docelowej grupie odbiorców. Wielu konsumentów błędnie wierzy, że wszystkie wiadomości są skierowane do końcowego użytkownika produktów lub potencjalnych użytkowników, podczas gdy w rzeczywistości znaczna część wiadomości jest skierowana do inwestorów. Stwórz w nich poczucie, że firmy, w które zainwestowali, są aktywne i odnoszą sukcesy.

Podstawowym przykładem tego typu artykułów są artykuły sprzedane, wysłane i zawierające statystyki, które pojawiają się po tygodniu lub miesiącu premiery gry. Z wyjątkiem gier wieloosobowych artykuły te nie zwiększają w znaczącym stopniu zainteresowania rynku przyjęciem danej gry, ponieważ głównym motorem sprzedaży jest poczta pantoflowa, a następnie sprzedawcy detaliczni i demonstracje produktów online (tj. filmy, instrukcje, zwiastuny).

Artykuły te mają tak formalny charakter, że można określić, jak dobrze gra wypadła na podstawie rodzaju opublikowanego artykułu. Dane dotyczące sprzedaży oznaczają, że gra spełniła początkowe przewidywania, a nawet je przekroczyła. Na dłuższą metę gra może nie odnieść sukcesu, ale poza dużym spadkiem w momencie publikacji artykułu wydaje się to pewne.

Przesłane artykuły ujawniają, że gra zarabia dzięki sprzedaży hurtowej, ale tak naprawdę nie sprzedaje jej użytkownikowi końcowemu. Na tym etapie mogą wystąpić potencjalne zwroty od sprzedawców detalicznych, jeśli jest to uwzględnione w ich umowie. Każdy losowy element statystyk wskazuje, że gra osiągnęła słabe wyniki lub zawiodła w statystykach sprzedaży i wysyłek. Dobrym tego przykładem jest początkowy sukces gry Gears of War 5 na premierze, ale późniejsza porażka sprzedażowa.

Cisza oznacza, że ​​gra zakończyła się niepowodzeniem i była trudna. Spółka ma nadzieję, że jeśli nie poświęci jej większej uwagi, przepadnie inwestorom. Ze stratami pokrywanymi innymi udanymi produktami.

Najnowszym przykładem, który może obszernie zwrócić uwagę inwestorów na nowości, jest ogłoszenie firmy Ubisoft o restrukturyzacji zespołu redakcyjnego, jak donosi portal Kronika gier wideo.

Ten projekt, którego siedziba znajdowała się w Paryżu, był dziełem komitetu składającego się z prawie 100 projektantów i kierowany przez kilku dyrektorów w celu ukształtowania narracji, mechaniki i motywów, które znalazły zastosowanie we wszystkich grach Ubisoftu.

To właśnie ten zespół poinstruował studia, aby historie były istotne, ale nie zajmowały stanowiska politycznego. Przecieki i doniesienia wskazują, że kilka osób sprawowało większość władzy w tym zespole, co doprowadziło do tego, że gry Ubisoftu są w dużej mierze klonami siebie nawzajem, z kilkoma unikalnymi mechanikami przeszczepionymi na zasadniczo te same doświadczenia.

Choć Serge Hascoet pozostanie na stanowisku kierowniczym, siedmiu wiceprezesów pod nim pracujących otrzyma teraz własne franczyzy, dzięki którym będą mogli zarządzać z większą autonomią w zakresie decyzji projektowych. Będzie to miało na celu stworzenie bardziej unikalnych doświadczeń, za brak których dyrektor generalny Ubisoftu obwinia słabe wyniki w 2019 roku. Zwróć uwagę, że inwestorzy są często zbyt zajęci, aby znaleźć prawdziwy powód niepowodzenia gier, czyli bezduszne wyciąganie pieniędzy lub zły projekt, dlatego podaje się takie wymówki, podczas gdy prawdziwe problemy są albo ignorowane, albo po cichu korygowane w tle.

Jak widać, choć informacje te mogą być interesujące, nie mają na celu sprzedaży ani generowania szumu na cokolwiek. Dzieje się tak dlatego, że ma to na celu pokazanie inwestorom, że spółka rozwiązuje problemy, które prowadzą do słabych wyników w 2019 r., tak aby w roku 2020 nie powtórzył się podstawowy problem stwierdzony wcześniej.

Fani muszą się nauczyć, że tego typu artykuły nie są skierowane do nich. Jako produkt uboczny inspirują fanboyów do obrony linii firmy, nie jest to zamierzony efekt w przypadku tych wydawnictw. Zamierzonym efektem jest stworzenie organicznego wizerunku zdrowej, kompetentnej spółki dla inwestorów, którzy są zbyt zajęci, aby często szczegółowo przyglądać się swojej inwestycji, chyba że osiąga ona poważnie słabe wyniki.

Podobnie jak zwykli ludzie, inwestorzy często odchodzą od nagłówków znalezionych w wyszukiwarce Google lub przeglądających wybrane ankiety dotyczące relacji z mediów. Z tego powodu firmy medialne rzeczywiście cieszą się pewnym wpływem na spółki przez pełnomocnika. Po obejrzeniu artykułu za artykułem wyśmiewającym decyzję firmy o nieuwzględnianiu różnorodności lub niewystarczającym obudzeniu gry, inwestorzy zwrócą się i zapytają dyrektora generalnego, dlaczego nie wdrażają tego w swoich grach. To nie potrwa długo, bo media w 2019 roku pokazały swoją niemoc, a inwestorzy mądrzeją obudź się, zbankrutuj jest złotą zasadą.

Jednocześnie media muszą przestrzegać cienkiej granicy, aby zachować przywilej dostępu do ekskluzywnych treści i przyciągnąć to, co daje im władzę: publiczność. Tak właśnie działa ta dynamika, ale ostatecznie dwie osoby, które mają w tym równaniu największą władzę, to klienci i inwestorzy. Zwróć uwagę, że obaj są tymi, którzy mają pieniądze lub są źródłem zdolności do generowania pieniędzy.

W ostatecznym rozrachunku firmy może nie są bezduszne, ale rozumieją, że aby móc dalej funkcjonować, muszą zadowolić inwestorów, a to oznacza, że ​​konsumenci będą wracać.