[Ujawnienie: Do treści tego artykułu dołączono kopię recenzji Nintendo Switch]

Jako wieloletni gracz nie do końca wiem, jak mogłem to przegapić Wspaniały chłopak seria. Wiem, że miałem kiedyś Master System i jak przez mgłę pamiętam, że pożyczyłem bardzo trudną grę, która pasuje do opisu i stylu gier z tej kultowej serii, ale nie mogę powiedzieć na pewno, czy to była ani która. To niejasne wspomnienie obejmuje mój pięcioletni mózg, który stara się przystosować do naprawdę trudnej rozgrywki i tego, co według mnie (wówczas) było naprawdę złożonym systemem RPG z ulepszonym pancerzem, bronią, tarczami i bronią specjalną.

Na nim oparty jest remake, który dzisiaj recenzuję Wonder Boy III: Smocza pułapka, która została wydana po raz pierwszy w 1989 roku. Wersje z 2017 roku porzucają „III”, ale zachowują resztę tytułu i tam, gdzie to możliwe, pozostają wierne klasycznej rozgrywce w najczystszej formie. W przeciwieństwie do poczucia oszałamiającej złożoności, którego doświadczyłem jako nastolatek, remake filmu z 2017 roku Wspaniały chłopak wydaje się niewiarygodnie proste, a elementy lite-RPG obejmujące iteracyjne ulepszenia zbroi i broni przypominają prawie 30-letni odpowiednik Dark Souls.

Mimo że klasyczna rozgrywka została zachowana, załoga Lizardcube wykonała niezwykle wszechstronną pracę, aktualizując grę praktycznie pod każdym innym względem. Jestem nawet skłonny posunąć się tak daleko, że stwierdzam, że to remake Wspaniały chłopak to prawdopodobnie najbardziej wszechstronny remaster ze wszystkich gier, jakie do tej pory widziałem. W grze zawarto ogromną gamę ulepszeń, które umożliwiają graczom przełączanie się pomiędzy klasyczną i nowoczesną grafiką, a nawet (nietypowo) klasycznymi i nowoczesnymi efektami dźwiękowymi oraz muzyką. Aby uniknąć wątpliwości, oznacza to, że możesz bawić się klasyczną grafiką i nowoczesną muzyką, lub nowoczesną muzyką i klasycznymi dźwiękami, albo wszystkim nowoczesnym lub klasycznym – fantastycznie.

Nowy wygląd Wspaniały chłopak to znacznie więcej niż zwykła aplikacja do plucia i polerowania w niskiej rozdzielczości. Gra została całkowicie przebudowana, z uderzającym i pięknym stylem graficznym, który ma warstwy kolorów i szczegółów. Występuje samotnie wśród podobnych tytułów, ale prawdopodobnie łatwo go porównać Rayman Origins or Legendy. Mówię łatwo, ponieważ jedno i drugie Rayman i Wspaniały chłopak zostały opracowane we Francji, ale istnieje również autentyczne podobieństwo w jakości pięknie animowanych, ręcznie rysowanych efektów wizualnych. Powiem też jedną rzecz (ponieważ będę o tym wspominać kilka razy w przyszłości), że Lizardcube zawiera także skórkę Wonder Girl, która jest czysto kosmetyczna, ale mimo to stanowi miły ukłon w stronę równości.

Powiedziałem wcześniej, że możliwe jest przełączanie pomiędzy nowym i starym stylem graficznym, a jednym z interesujących zastosowań, jakie znalazłem, było stanięcie twarzą w twarz ze smoczymi bossami, których pełno jest w całej grze. Wrogów tych można zranić jedynie poprzez trafienie ich w określone miejsce, a gdzieś pomiędzy Wonder Boy/Girl, bossem, wystawnym tłem i szeregiem latających pocisków, dość łatwo jest zatracić się w akcji. W rezultacie często korzystałem z czystszego, klasycznego widoku, aby stawić czoła tym wrogom, a nawet niektórym z bardziej ruchliwych sekcji gry. Przełączanie jest natychmiastowe i odbywa się poprzez kliknięcie przycisku na ramieniu, więc nie ma wpływu na płynność rozgrywki.

Gra utrzymuje strukturę pierwowzoru, w której Wonder Boy/Girl zostaje przeklęty przez smoka, jak sugeruje tytuł. Następnie musi podróżować przez wiele światów, z których każdy rozpoczyna się w wiosce pełniącej rolę centrum gry. Początkowa klątwa rzuca naszego bohatera w jaszczurkę zdolną zionąć ogniem na średni dystans, a po pokonaniu każdego bossa nakładana jest nowa klątwa, która zmienia Cudownego Chłopca/Dziewczynę w mysz, lwa, piranie lub jastrzębia , z których każdy ma jedną lub więcej unikalnych mocnych i słabych stron. Unikając spoilerów, mogę powiedzieć, że istnieje metoda, która umożliwia Wonder Boy/Girl dowolną zmianę formy, ale niekoniecznie jest to coś, co każdy znajdzie. Remake wprowadza dodatkowy, łatwiejszy sposób, jednak nadal nie mam 100% pewności, że będzie on dostępny dla wszystkich.

Ogólnie rzecz biorąc, motyw trudnych, cennych tajemnic i bezlitosnego podejścia jest utrzymany przez cały czas. Wspomniałem wcześniej, że w grze panuje lekkie poczucie Dark Souls, co objawia się tym, że często natkniesz się na sklepy w światach, które sprzedają ulepszoną broń i zbroje. Kupisz je, ale często i tak umrzesz z powodu wysiłku związanego z dotarciem do tego punktu, ale skorzystasz z zatrzymania przedmiotów, gdy odrodzisz się ponownie w wiosce. Wonder Boy/Girl zatrzymuje także wszelkie zarobione pieniądze, a ponieważ wrogowie odradzają się, opcją jest rolnictwo.

To wszystko są dobre rzeczy, ponieważ Cudowny chłopiec: Pułapka na smoki to jest to, co lubię opisywać jako czasami cholernie trudne. Nie tylko wiele ładniejszych rzeczy jest ukrytych za niewidzialnymi ścianami, fontannami lawy i Bóg jeden wie czym jeszcze, ale wrogowie są częsti, często trudni, a czasem trudni do przewidzenia pod względem ich ruchów i wzorców. Kolejną dobrą rzeczą jest arsenał dostępny dla Wonder Boy/Girl, który obejmuje nie tylko zróżnicowany atak oparty na aktualnej formie zwierzęcia, ale także szereg specjalnych broni upuszczanych jako przedmioty kolekcjonerskie. Od tornad odbijających się między wrogami po strzały wystrzeliwane bezpośrednio w górę — istnieje broń, która zaradzi niemal każdemu zagrożeniu, a skuteczne zarządzanie tą specjalną bronią (która nie przenosi się po śmierci) jest naprawdę kluczowym elementem odniesienia sukcesu.

Cudowny chłopiec: Pułapka na smoki jest dostępna na Xbox One, PS4, PC i Nintendo Switch, ale z założenia sprawdzałem ją na Switchu i chcę poświęcić jej uwagę, na jaką zasługuje. Wydaje się, że wszystkie wersje konsolowe The Dragons Trap działają równie płynnie na wszystkich konsolach i wyglądają fantastycznie w wysokiej rozdzielczości, a nawet przeskalowanej do 4K, ale szczególnie podobało mi się granie w nią na Switchu w trybie przenośnym. Jest to idealna gra do zaprezentowania możliwości Switcha, ponieważ działa fantastycznie dobrze zarówno w trybie zadokowanym, jak i przenośnym, i chociaż jest odpowiednio głęboka i wymagająca do grania w domu, oferuje także poczucie przystępności do zabawy, która jest tak powszechne w prostszych, starszych grach.

Ogólnie rzecz biorąc, nie waham się polecić Cudowny chłopiec: Pułapka na smoki do kogokolwiek. To najbardziej kompletny bezpośredni remake, w jaki kiedykolwiek grałem, i jest zarówno wierny oryginalnemu materiałowi źródłowemu, jak i uwzględnia potrzeby i wymagania współczesnych graczy. Jest ciężko (szczególnie później), ale istnieją mechanizmy umożliwiające stały postęp (w tym cztery poziomy trudności), a nawet dla kompetentnego gracza zajmuje to około siedmiu lub ośmiu godzin, więc jest mnóstwo treści. Grafika jest znakomita i wyróżnia się stylem, paletą kolorów i ogólnym pięknem. Wonder Boy działa fantastycznie na każdym systemie, ale na Switchu i tak już znakomita gra zyskuje jeszcze więcej dzięki dostępności potężnego, przenośnego systemu Nintendo.