The Big Con to nostalgiczna podróż do lat 90., ale nie próbuje odtworzyć kultowego wyglądu i stylu tych gier tak dokładnie, jak to możliwe. The Big Con tworzy świat, który składa hołd epoce, jednocześnie czerpiąc wiele ze sztuki tamtego okresu w inspirowanych przez NickToons estetycznych i charakterystycznych dla dekad narracyjnych pułapkach.
Jednak tłumaczenie inspiracji w grze pozostawia wrażenie, że już to wszystko widziałeś. Chociaż historia została poddana recyklingowi, wciąż jest dużo zabawy podczas wykonywania ruchów. Gdy historia się otwiera, dowiadujemy się, że Linda ma poważne kłopoty finansowe z powodu sumy 97,000 XNUMX dolarów plus odsetki. Pomimo wielokrotnych ostrzeżeń Lindy, by nie martwić się o pieniądze, Ali jest zdeterminowany, aby zebrać fundusze niezbędne do ratowania firmy.
Ted daje Ali nową szansę, gdy ta demonstruje jej talent: spłać większość swojego długu, podróżując do Las Venganza, wersji Sin City przez Wielkiego Cona. W rezultacie Mighty Yell ma możliwość pochwalenia się szeroką gamą lokalizacji w drodze do Las Venganza, korzystając z formuły road trip.
Inne, jak np. galeria handlowa (dogodnie zlokalizowana obok dworca kolejowego), świadczą o wyjątkowych cechach epoki. Zamiast wydawać pieniądze na Burblo swojego dziecka, tata z klasy robotniczej w centrum handlowym chce kupić taki dla bogatego ojca, który mówi takie rzeczy jak „Oszczędź wydatków, zepsuj dziecko”. Postacie nie są skomplikowane, ale mglisty wizerunek zachęca do natychmiastowego wykorzystania swoich złodziejskich umiejętności.
Niczym wysłużony tor wyścigowy w grze wideo, fabuła The Big Con podąża przewidywalną ścieżką, ale na wysłużonej trasie jest mnóstwo kolorów. Kradzież określonej ilości pieniędzy i przejście do kolejnej lokacji jest celem w każdym obszarze. Przede wszystkim musisz utrzymywać nacisk na klawisz, gdy igła porusza się tam iz powrotem w odpowiedzi na twoje działania.
Samouczek nie pokazuje, jak grać w minigrę, a podane wyjaśnienie jest na tyle niejednoznaczne, że sugeruje, że jest to powszechny błąd. Niezależnie od tego, czy jest to zagmatwane, czy nie, wybieranie kieszeni jest niezbędne, jeśli chcesz poruszać się po mieście. Aby ponownie okraść tę samą osobę po nieudanej minigrze i złapaniu, musisz zmienić przebranie (nie stanowi to problemu, jeśli wyłączysz minigrę).
Monster Hunter Rise: OneAngryGamer rzetelna recenzja (przełącznik)
Ironia polega na tym, że bez względu na to, gdzie się wybierasz, wypożyczalnia wideo jest w pobliżu, aby uczynić twoją karę wygodniejszą. Wszystko, co musisz zrobić, to przytrzymać przycisk, podczas gdy Ali przełącza taśmy i naciska przycisk przewijania do tyłu. Jednak nawet po usunięciu minigry o kradzieży kieszonkowej nadal jest wiele do zrobienia. Zanim będziesz mógł przejść na wyższy poziom, musisz na tym poziomie zarobić określoną ilość pieniędzy.
W koszu jest mnóstwo tropikalnych przedmiotów, które mogą być odpowiednie jako zabezpieczenie transakcji pionkiem. Same zadania nie są aż tak ekscytujące, ale motywują mnie do odkrywania każdego poziomu i rozmawiania z większą liczbą różnych postaci. Fajnie jest mieć dodatkową motywację do odkrywania każdego poziomu, ponieważ jest wiele ciekawych postaci do poznania i ukrytych skarbów do odkrycia, nawet jeśli nie są one konieczne.
Po zgromadzeniu wystarczających środków masz możliwość kontynuowania eksploracji okolicy lub poinformowania Teda, że zdecydowałeś się ruszyć dalej. Obchodzenie się z muzyką przez Big Con to mały, ale godny uwagi szczegół. Jednak podejście do muzyki różni się w zależności od tego, którą część historii grasz.
Jett: Daleki brzeg | OneAngryGamer Uczciwa recenzja PS5
Zamiast domyślnej piosenki możesz usłyszeć pop-rockową aranżację biegającą po małym miasteczku Ali i konto podobne do Enyi z sąsiedniej kwiaciarni. Chociaż pisanie nie jest szczególnie zabawne ani sprytne, styl artystyczny i zarozumiałość fabuły mają wystarczająco dużo osobowości, aby angażować mnie przez większość z sześciu godzin spędzonych z grą.
W The Big Con udasz się w nostalgiczną podróż, podczas której będziesz musiał przewijać kasety, oglądać teledyski w MTV i podziwiać, jak urocze może być tętniące życiem centrum handlowe pomimo szalejącego amerykańskiego konsumpcjonizmu.
Dodaj komentarz