Wydany w czerwcu 2020 roku, Szkieletatak była jedną trudną małą platformówką. Z pewnością bardzo mi się to podobało, ale mogę śmiało powiedzieć, że jest to najtrudniejsza platformówka, w jaką kiedykolwiek grałem.

Jednak fabuła wciągnęła mnie do gry. Pomysł grania dla dobrych potworów i walki z najeźdźcami z ludzi był wyjątkowym zwrotem akcji, rzadko eksplorowanym w grach wideo. Chociaż dość powszechne jest znalezienie gier, w których grasz dzikim potworem lub złym kosmitą niszczącym ludzkość (na przykład Maneater i Destroy All Humans), rzadko zdarza się, aby ludzie byli złymi, a potwory ofiarami. Wyjaśnię, dlaczego ostatecznie mi tego brakowało i jak myślę, że można rozwiązać problem.

W Skelattack wcielasz się w młodego szkieleta żyjącego w podziemnym świecie z różnego rodzaju potworami: zombie, szkielety, szczurołaki (moi ulubieńcy), a nawet diabły, które żyją tutaj w pokoju. Ten pokój zostaje zrujnowany, gdy ludzie z powierzchni ziemi najeżdżają i kradną Niebieski Płomień – magiczny ogień, który zasila Zaświaty. Ludzie tego potrzebują, aby mogli stać się nieśmiertelni. Nasz dzielny szkielet i jego gadający nietoperz pomocnik wyruszają, by przywrócić Niebieski Płomień, by ocalić Zaświaty. Na koniec musisz walczyć z Serenity, ludzką wojowniczką księżniczką, która jest siostrą twojej postaci z czasów, gdy twój szkielet żył. Po pokonaniu jej, ale oszczędzeniu jej życia, nasz bohater odzyskuje Niebieski Płomień i między ludźmi a potworami zawrze „pokój”.

Tylko jeden problem. Ten pokój nie jest tak naprawdę dobry dla obu stron. Podczas gdy zwycięstwo potwora jest całkowite i mogą żyć wiecznie, ludzie nic nie dostają i wciąż umierają ze starości. Potwory nie proponują dzielić Niebieskiego Płomienia z ludźmi, więc każdy może żyć wiecznie. To sprawia, że ​​kładę większy nacisk na ludzi niż na potwory. Tym, którzy twierdzą, że nieśmiertelność jest nienaturalna, wskażę wam fakt, że jest to świat pełen czujących myszy i miłych nieumarłych czarodziejów.

To rozczarowujące, że zakończenie jest tak jednostronne, ale twórcy mogli to naprawić w sequelu. Wyobraź sobie sequel, w którym mógłbyś zagrać dla Serenity, która wciąż szuka sposobu na uratowanie swojego ludu przed śmiercią. Być może uda jej się połączyć siły ze swoim szkieletowym bratem, gdy wyruszą na poszukiwanie innego sposobu na nieśmiertelność ludzi. Może tym razem złoczyńcą może być fanatyczny diabeł lub inny potwór, który wierzy, że ludzie nie powinni mieć życia wiecznego, ponieważ byłoby to nienaturalne. Wiem, że prawdopodobnie tylko marzę, ale na pewno kupiłbym tę grę. Byłbym nawet skłonny poprzeć to na Kickstarterze, gdyby twórcy ogłosili, że tworzą tę grę.

Jednak do tego czasu jestem rozczarowany zakończeniem Skelattack i dlatego mimo wszystko staję po stronie ludzi w tym.

AKTUALIZACJA: David Stanley, twórca Skelattack, ma odpowiedzi!