[Ujawnienie: Dostarczono klucz do przeglądu treści tego artykułu]

Akcja rozgrywa się na fikcyjnej planecie Magalan i obejmuje wątki zarówno z science fiction, jak i fantasy. ELEX to długa, wymagająca i pełna błędów gra RPG stworzona przez weteranów podgatunku RPG akcji z Piranha Bytes. Pomimo niezbyt błyskotliwego wprowadzenia i niezliczonej liczby problemów w grze, ELEX nie jest całkowicie bez zasług. W trakcie długiej, pięćdziesięciogodzinnej historii znalazłem mnóstwo powodów, aby dalej się obijać, choć było więcej niż tylko kilka czynników, które naprawdę wystawiały na próbę moją cierpliwość.

Co niezwykłe w przypadku gry rozgrywającej się w dużym, otwartym świecie, gracze od samego początku otrzymują tożsamość, wraz z fabułą i (horror szokujący) nienaruszoną pamięcią. Wcielamy się w Jaxa, elitarnego wojownika Albu, który jest prawdopodobnie najpotężniejszą z czterech kluczowych frakcji na Magalanie. Oni też są tymi złymi. To powiedziawszy, Jax zostaje zdradzony i pozostawiony na śmierć przez swoich braci już w pierwszej scenie, pozostawiając jemu (i nam) swobodę włóczenia się po Magalan w poszukiwaniu zemsty, przyjaźni lub czegokolwiek innego, co stanie mu na drodze.

Ogólnie rzecz biorąc, główny wątek fabularny nieuchronnie prowadzi do interakcji z innymi frakcjami Magalana. Począwszy od naturalistycznych Berserkerów, poprzez czczących maszyny Kleryków i materialistycznych Banitów, Jax może ostatecznie dołączyć do każdego z nich. Istnieje kilka mniejszych frakcji, takich jak separatyści Albów, którzy również odgrywają rolę, ale wojny i sojusze z takimi grupami są stosunkowo krótkotrwałe, jako część głównego zadania lub osobna historia poboczna.

Dla wszystkich frakcji Magalan codzienne życie kręci się wokół walki o ELEX. Kluczowym powodem istnienia tych frakcji jest uderzenie meteorytu w Magalan, które prawie zniszczyło całe życie i pozostawiło cywilizację wiszącą na włosku. Berserkerzy starają się używać Elexu jako magicznej siły, która ożywia naturalny wzrost, jednocześnie unikając stosowania technologii przed meteorytem. Klerycy poszukują rzeczy, które można wykorzystać jako źródło energii do zasilania wspomnianej technologii, podczas gdy Banici to tak naprawdę mieszanka wolnych duchów i najeźdźców. Albowie używają Elexu do tworzenia pozbawionych emocji superżołnierzy, a kluczowym tematem w historii Jaxa jest jego przemiana z takiego żołnierza w coś, co myśli i czuje, bez względu na to, po której stronie stanie.

ELEXHistoria jest przedstawiana poprzez przerywniki filmowe i mnóstwo w pełni udźwiękowionych dialogów. Aktorstwo głosowe i projekt postaci są wystarczająco dobre, aby utrzymać zainteresowanie przez cały czas, ale nie należą do najlepszych, jakie widziałeś w porównaniu z naprawdę wyróżniającymi się tytułami w tym gatunku. Prawdopodobnie jest tak samo dobry jak Fallout 4 or Skyrim, na przykład, ale daleko mu do czegokolwiek Wiedźmin seria. Przyjemnie było grać na zupełnie innej planecie, co pozwoliło na stworzenie nieziemskich stworzeń i pomysłów, nawet jeśli podstawowa koncepcja czerpie wiele z gier takich jak Stare zwoje i Fallout w szczególności serial.

Niestety, ELEX ma wiele problemów z rozgrywką. Po pierwsze, Magalan to koszmar, który można zwiedzać przynajmniej przez pierwsze dziesięć godzin. Wczesne zadania umieszczają znaczniki na całej mapie, daleko i szeroko, ale jeśli zdecydujesz się wyruszyć i ich poszukać, raz za razem będziesz zabijany przez najeźdźców, Alba lub lokalną faunę. Zagrożenia tego ostatniego rodzaju obejmują szeroką gamę stworzeń, od zmutowanych szczurów i szakali po trolle, mięsożerne ptaki, a nawet dinozaury. Istnieje sieć portali, które działają jak punkty szybkiej podróży i odniosłem pewien sukces, po prostu unikając wrogów i aktywując ich, aby wrócić do nich później, ale zajmuje to dużo czasu ELEX wędrowanie i odkrywanie okolicy stało się zabawą.

Nawet jeśli staniesz się wystarczająco potężny, aby utrzymać się w walce i być może będziesz miał sojusznika, do którego możesz się zwrócić, walka nadal nie jest zbyt przyjemna. System walki wręcz wykorzystuje kombinacje lekkich, ciężkich i specjalnych ataków wraz z rzutami parującymi i unikami, ale rzadko sprawia wrażenie, że działa skutecznie. Walka na dystans przypomina trochę przeciętną strzelankę z perspektywy trzeciej osoby, ale na początku amunicji jest dość mało, a z większością broni balistycznej i tak będziesz w stanie poradzić sobie dopiero później. Wrogowie są trudni i groźni, prawie nie mają żadnego pożywienia na początku gry, a w początkowych obszarach znajduje się wiele stworzeń, które zabiją cię w najlepszym razie jednym lub dwoma trafieniami. To prawdziwy chrzest bojowy i jeśli nie przestudiujesz dokładnie dziennika misji pod kątem lokalnych zadań w celu zbudowania statystyk, będziesz się miał bardzo źle.

Postęp w ELEX jest proste i w zasadzie w porządku, ale zostało zaczerpnięte prosto z podręcznika „jak zrobić grę RPG”, bez żadnych dodatków. Na każdym poziomie Jax otrzymuje dziesięć punktów atrybutów, które rozdziela między umiejętności takie jak siła, kondycja i inteligencja, z których każdy wpływa na siłę ataku, punkty życia i manę. Na każdym poziomie otrzymuje także punkt umiejętności, który może wydać w różnych miejscach w trakcie gry, rozmawiając z ekspertem (nauczycielem) w danej dziedzinie. Na przykład pierwsza osoba, którą prawdopodobnie spotkasz, specjalizuje się w treningu charyzmy. Niestety, każda umiejętność wymaga spełnienia kilku progów atrybutów, a także pieniędzy na opłacenie nauczyciela. System ten ponownie karze nowych graczy, nie pozwalając im na wykorzystanie ich punktów umiejętności, ale (nigdy tego nie mówiąc) wymusza bardzo szybkie osiągnięcie poziomu zrozumienia.

Grafika (przynajmniej na konsoli – testowałem na Xbox One S) pozostawia wiele do życzenia. Magalan to dość interesujący świat, z fantastyczną mieszanką lasów, pustyni, rozkładu miast i lokalizacji science-fiction do odkrycia, ale grafika bardziej przypomina dopracowany tytuł poprzedniej generacji niż zupełnie nową grę. Można to wybaczyć, gdy zaczniesz czuć większą więź z historią, ale znowu trudno jest być podekscytowanym w pierwszych sekwencjach. Istnieje również wiele błędów wynikających ze sposobu, w jaki świat jest złożony. Od tego, że sojusznik nie atakuje wrogich wrogów, po utykanie w scenerii lub zabijanie przez ściany – widziałem sporo błędów w ELEX.

Oprócz aktorstwa głosowego, projekt dźwięku w ELEX to jedno z najgorszych, jakie słyszałem od dłuższego czasu. Komandos toczący się po drewnianych deskach (na przykład) wydaje dźwięk, który przez co najmniej pierwsze kilka godzin spędzonych z grą był z pewnością krzykiem zwierzęcia. Efekty broni brzmią tak, jakby były nagrane za pomocą odległej linii telefonicznej, ale co najgorsze, synchronizacja dźwięku i uderzenia wydaje się zupełnie niewłaściwa. Jest to jeden z czynników powodujących wrażenie nijakiej walki, które opisałem wcześniej, i ogólnie rzecz biorąc, nie ma to żadnego wpływu na tworzenie dramatyzmu i atmosfery podczas eksploracji Magalan.

W końcu udało mi się pokonać wszystkie te problemy i cieszyć się historią ELEX pomimo wszelkich starań, aby mi to uniemożliwić. Działa jako przypomnienie, że solidne historie RPG mogą istnieć poza największymi domami deweloperskimi, ale jednocześnie podkreśla, jak daleko sięga dodatkowy dopieszczenie i dopracowanie. Jeśli, tak jak ja, już to przepracowałeś Fallout 4, Skyrim, Wiedźmin 3 a nawet mniej skupione na akcji gry RPG Torment: Tides of Numenara i Pillars of Eternity, następnie ELEX Może warto rzucić na to okiem. Każdy, kto nie przeglądał tej listy, powinien lepiej zacząć od tego. W rezultacie dam ELEX średni wynik, ale warto wiedzieć, że bliżej mu do pominięcia niż do zakupu.